Wzorzec FCI nr 86 /19.05.2009

YORKSHIRE TERRIER

Pochodzenie: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 26.03.2009
Użytkowość: terier.
Klasyfikacja FCI: grupa 3: teriery
sekcja 4 : teriery miniaturowe
(do towarzystwa)
Próby pracy nie są wymagane.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Pies długowłosy, o prostej sierści, opadającej po obu bokach tułowia, z przedziałkiem biegnącym od nosa do koniuszka ogona. Sylwetka jest opływowa i zwarta. Nosi się dumnie. Ogólnie powinien wydawać się proporcjonalny i energiczny.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:
Miniaturowy terier do towarzystwa, żywy i inteligentny. Pełen animuszu, o zrównoważonym usposobieniu.
GŁOWA:
Mózgoczaszka: raczej niewielka i płaska, ani wypukła, ani okrągła.
Trzewioczaszka:
Nos: czarny. Kufa: nie za długa. Uzębienie: regularne, o kompletnym, ścisłym zgryzie nożycowym, to znaczy, że siekacze szczęki przykrywają siekacze żuchwy przy ścisłym kontakcie, a ich ustawienie jest pionowe. Zęby są dobrze rozstawione, a szczęka i żuchwa są tej samej długości. Oczy: średniej wielkości, ciemne, błyszczące o inteligentnym, żywym wyrazie. Ich ustawienie jest frontalne, piesek patrzy prosto przed siebie. Nie mogą być wyłupiaste. Powieki są ciemno pigmentowane. Uszy: małe, w kształcie litery „V”, stojące, niezbyt szeroko rozstawione, pokryte krótką sierścią o intensywnie płowym zabarwieniu.
SZYJA:
Dobrej długości.
TUŁÓW: Zwarty.
Grzbiet: prosty.
Żebra: umiarkowanie wysklepione.
Lędźwie: dobrze związane
OGON: Kiedyś był zazwyczaj kopiowany. Ogon kopiowany: średniej długości, pokryty obfitym włosem o odcieniu błękitnym, ciemniejszym niż reszta tułowia, szczególnie na koniuszku. Jest noszony trochę wyżej ponad linią grzbietu. Ogon naturalny: sierść obfita, o błękicie ciemniejszym niż na reszcie tułowia, szczególnie na koniuszku. Jest noszony trochę wyżej ponad linią grzbietu. Tak prosty, jak to tylko możliwe. Jego długość pasuje do całości sylwetki psa.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie: proste, pokryte płowo-złotą sierścią, która jest nieco jaśniejsza na koniuszkach, a ciemniejsza u nasady. To podpalanie nie sięga wyżej łokci. Łopatki: dostatecznie skośnie ustawione. Kończyny tylne: oglądane od tyłu są zupełnie proste, umiarkowanie kątowane. Pokryte płowo-złotą sierścią, która jest nieco jaśniejsza przy koniuszkach, a ciemniejsza u nasady. Podpalanie nie sięga powyżej kolan. Łapy: okrągłe. Pazury czarne.
RUCH: swobodny, o dobrym wykroku. Kończyny przednie i tylne kierują się prosto do przodu. W ruchu górna linia tułowia pozostaje prosta.
SZATA:
Sierść: na tułowiu jest średniej długości, zupełnie prosta (nie falista), lśniąca, w dotyku delikatna i jedwabista, nie może być wełnista. Na głowie długa, w soczysto płowozłotym odcieniu, na bokach głowy ciemniejsza, tak jak i u nasady uszu i na kufie, gdzie włos ma być bardzo długi. Podpalanie głowy nie powinno zachodzić na szyję. Z płowo-złotą okrywą głowy nie mogą się mieszać żadne włosy ciemne lub szare, tzw. osmolenia.
Umaszczenie: ciemnostalowo-niebieskie, a nie błękitno-srebrzyste, tzw. płaszczyk obejmuje ciało od guza potylicznego po nasadę ogona, nie może być na nim śladów sierści płowej, brązowej lub ciemnych nalotów. Na klatce piersiowej sierść jest intensywnie podpalana (płowa), błyszcząca. Ogólnie włosy płowe są ciemniejsze u swej nasady niż w połowie długości, a jeszcze jaśnieją na koniuszkach.
WAGA:
Do 3,2 kg.
WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa. Psy, wykazujące wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia psychiczne, powinny być dyskwalifikowane.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, umieszczone w worku mosznowym.

Historia

Ten cieszący się dużą popularnością mały piesek pochodzi z hrabstwa Yorkshire. Prawdopodobnie wyhodowany został z krzyżówek terierów szkockich, clydesdale, angielskich black and tan terierów z maltańczykami. Rasę oficjalnie uznano w 1886 roku. Yorkshire teriery stały się prawdziwie modne dopiero po II wojnie. Jeszcze w 1947 roku Brytyjski Kennel Club zarejestrował przychówek 45 psów, dziś przybywa ich kilka tysięcy rocznie.

Zakup

Choć bardzo dobrym pomysłem jest odwiedzić przed zakupem wystawę psów, to sporo ludzi po jej obejrzeniu traci entuzjazm do zakupu szczeniaka, widząc psy dorosłe w pełnej krasie o długim włosie. Nie można kupić od razu szczeniaka o takim płaszczu jak na wystawie – jego długość to kwestia czasu i pracy.

Piesek czy suczka?

Nie ma za dużej różnicy w temperamentach. Warto zaznaczyć, że psy mniejsze niż suki są pożądane. Jeśli chcesz w przyszłości założyć hodowlę, lepiej nabyć suczkę, co nie znaczy, że nie chcąc zakładać hodowli należy kupować psa.